ข่าวดีหรือข่าวลวง สำหรับคนไทย

ข่าวดีหรือข่าวลวง สำหรับคนไทย

ฟิลิปปินส์พร้อมรับ ชาวโรฮีนจา

          สำนักข่าว เอเอฟพี    รายงานเมื่อวันที่19 พฤษภาคม2558ว่า   รัฐบาลฟิลิปปินส์ประกาศว่าพร้อมให้ความช่วยเหลือแก่คลื่นผู้อพยพชาวโรฮีนจาและบังคลาเทศหลายพันคนซึ่งถูกทางการมาเลเซีย อินโดนีเซีย และไทย ผลักดันเรือออกนอกน่านน้ำ เพราะฟิลิปปินส์มีพันธะทางกฎหมายที่จะต้องช่วยเหลือผู้อพยพเหล่านี้ ซึ่งส่วนใหญ่หนีการกวาดล้างออกมาจากเมียนมาร์ ทั้งนี้เนื่องจากฟิลิปปินส์เป็นภาคีอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยสถานภาพผู้ลี้ภัยปี 1951

      เอเอฟพี รายงานต่อไปว่า นายชาร์ลส โฆเซ โฆษกกระทรวงการต่างประเทศของฟิลิปปินส์ บอกกับนักข่าวสถานีโทรทัศน์ เอเอ็น ซีว่า   “เรามีพันธกรณีและหน้าที่ที่จะต้องให้ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมแก่ผู้ที่ต้องการลี้ภัย”

           แต่ โฆเซ และเจ้าหน้าที่ระดับสูงของฟิลิปปินส์คนอื่นๆ ยังไม่เผยรายละเอียดของความช่วยเหลือที่รัฐบาลจะมอบแก่คลื่นผู้อพยพชาวมุสลิมโรฮีนจาและบังคลาเทศ ซึ่งกำลังกลายเป็นหายนะด้านมนุษยธรรมครั้งใหญ่

       “เราคงชี้แจงรายละเอียดอะไรไม่ได้ เพราะยังไปไม่ถึงขั้นนั้น แต่ที่บอกได้คือนโยบายกว้างๆ ที่เรามีต่อปัญหานี้” เขาบอก

ผู้อพยพเกือบ 3,000 คนว่ายน้ำหนีขึ้นฝั่งหรือได้รับความช่วยเหลือขณะลอยเรืออยู่นอกชายฝั่งอินโดนีเซีย มาเลเซีย และไทย ในช่วง 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา และเชื่อว่าจะยังมีอีกหลายพันชีวิตที่ติดอยู่กลางทะเลใหญ่โดยปราศจากทั้งอาหารและน้ำดื่ม    ในขณะที่รัฐบาลไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักที่ผลักดันเรือผู้อพยพบางลำออกไปจากน่านน้ำของตน หลังจากพวกเขาถูกนายหน้าค้ามนุษย์ทอดทิ้งไว้กลางทะเลเนื่องจากทางการไทยหันมากวาดล้างอย่างจริงจัง

โฆเซ อ้างถึงเมื่อครั้งที่ฟิลิปปินส์อ้าแขนรับผู้ลี้ภัยจำนวนมากในช่วงทศวรรษ 1970 ขณะที่สงครามเวียดนามกำลังจะสิ้นสุดลง โดยรับทั้งผู้ที่ล่องเรือไปขึ้นฝั่งฟิลิปปินส์โดยตรง และผู้ที่ขึ้นฝั่งในประเทศเพื่อนบ้านเว็บไซต์รัฐบาลกรุงมะนิลา ระบุว่า เวลานั้นมีชาวเวียดนามเข้าไปอาศัยอยู่ตามค่ายผู้ลี้ภัยในฟิลิปปินส์ถึง 400,000 คน ก่อนจะกระจัดกระจายไปตั้งถิ่นฐานใหม่ในประเทศอื่นๆ

ด้านโฆษกของประธานาธิบดี เบนิโญ อากีโน ระบุว่า ฟิลิปปินส์พร้อมที่จะให้ความช่วยเหลือแก่ผู้ลี้ภัยชาวโรฮีนจาและบังกลาเทศ โดยถือความเมตตากรุณาและความสงสารต่อเพื่อนมนุษย์ซึ่งเป็นหลักคำสอนสำคัญในศาสนาคริสต์นิกายคาทอลิก

“ในฐานะที่เราเป็นประเทศซึ่งมีพลเมืองนับถือคริสต์คาทอลิกมากที่สุดแห่งเดียวในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มันจึงเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องช่วยเหลือผู้เดือดร้อน” เฮอร์มินิโอ โคโลมา โฆษกประธานาธิบดี ให้สัมภาษณ์กับเอเอฟพี

            เอาเป็นว่า ฟิลิปปินส์ประกาศหราออกมาแบบนี้ ปัญหาโรฮีนจาก็น่าจะโอเค ใครที่เป็นต้นตอปัญหาทำให้โรอีนจาออกมาลอยคอกลางทะเลก็ควรจะเลิกเป็นห่วงประเทศไทยได้แล้ว

             โรฮีนจาคือใคร อะไร ที่ไหน มาทำความรู้จักพวกเขาอีกสักครั้งครับ

ชาวโรฮีนจาเป็นมุสลิมกลุ่มน้อยที่อาศัยอยู่ท่ามกลางสังคมพุทธในเมียนมาร์ และเนื่องจากพวกเขาไม่มีสิทธิใดๆ ตามกฎหมาย จึงมักตกเป็นเหยื่อของแก๊งค้ามนุษย์ปัจจุบันคาดว่ามีมุสลิมโรฮีนจาอาศัยอยู่ในรัฐยะไข่ของเมียนมาร์ประมาณ 1.3 ล้านคน

มาเลเซียและไทยเรียกร้องให้เมียนมาร์ซึ่งเป็นประเทศต้นทางหาวิธียับยั้งคลื่นผู้อพยพ แต่รัฐบาลเมียนมาร์ก็ปัดความรับผิดชอบ โดยอ้างว่าคนกลุ่มนี้เป็นผู้หลบหนีเข้าเมืองจากบังกลาเทศ

ทำไมพม่าไม่รับโรฮีนจา เพราะพม่าประกาศมาตั้งแต่ได้รับเอกราชมาจากอังกฤษเมื่อ 70 ปีมาแล้ว โรฮีนจาไม่ใช่คนพม่า แม้พม่าจะประกอบด้วยชนเผ่าต่างๆ เกือบ 140 ชนเผ่า ที่รัฐบาลพม่ายอมรับว่าเป็นคนสัญชาติพม่า แต่พม่าไม่เคยยอมรับว่าชนเผ่าโรฮีนจาเป็นหนึ่งในนั้น ในกฎหมายของพม่า ชาวโรฮีนจาไม่ได้รับการนับรวมเป็นชนเผ่าในพม่า ไม่ใช่พลเมือง และไม่ให้สิทธิต่างๆ ในฐานะพลเมือง ยังถือว่าเป็นผู้อาศัยเท่านั้น และกดดันด้วยวิธีต่างๆ อันสบเนื่องมากจากเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์

ความไม่พอใจของพม่าที่มีต่อชาวโรฮีนจา มีมาตั้งแต่สงครามกับอังกฤษ รวมสามครั้ง สองครั้งแรก อังกฤษยึดพม่าตอนล่างรวมทั้งกรุงย่างกุ้งและเมืองต่างๆ บริเวณทางใต้ ครั้งที่สามอังกฤษตีเมืองมัณฑะเลย์ จับกษัตริย์พม่าและครอบครัวไปกักตัวไว้ที่เมืองรัตนคีรีในอินเดียจนตาย พร้อมทั้งยึดเอาทับทิม เพชรพลอยและสิ่งของมีค่า (ที่ราชวงศ์กษัตริย์ของพม่าสะสมไว้มากมายหลายหีบ) ไปจากพม่าเกือบหมด (พระเจ้าสีบ่อ กษัตริย์องค์สุดท้ายของพม่า เขียนจดหมายจากเมืองรัตนบุรีไปยังรัฐบาลอังกฤษหลายฉบับ เพื่อทวงคืนทับทิมและเพชรพลอยที่ถูกทหารอังกฤษแย่งเอาไป แต่ไม่ได้การตอบสนองแต่อย่างใด) และอังกฤษยึดพม่าไว้เป็นเมืองขึ้นทั้งประเทศ  และในการรบกับพม่า นอกจากทหารอังกฤษแล้ว อังกฤษยังเอาทหารกูรข่า และพวกโรฮีนจาจากอินเดีย (ปัจจุบันเป็นบังคลาเทศ) มาช่วยอังกฤษรบกับพม่า และเมื่ออังกฤษยึดครองพม่า ก็เปิดให้คนอินเดียอพยพเข้ามาทำมาหากินและค้าขายในพม่าได้สะดวก พวกโรฮีนจาที่มาช่วยรบก็ลงหลักปักฐานในพม่าและอีกจำนวนมากก็อพยพเข้ามาเพิ่มเติม จนปัจจุบันมีคนโรฮิงยาจำนวน 1.6 ถึง 2 ล้านคนในพม่า ซึ่งพม่ายังถือว่าพวกโรฮิงยาไม่ใช่พม่าเดิมและเป็นพวกศัตรู แม้โรฮีนจารุ่นแรกๆ จะล้มหายตายจากไปตามอายุขัยและลูกหลานรุ่นหลังๆ จะเกิดในพม่า แต่พม่าก็ยังถือว่าไม่มีทางที่จะเป็นคนพม่าได้ เป็นเพียงผู้อาศัยชั่วคราว ถ้าออกจากพม่าไปแล้วจะไม่ให้กลับเข้ามาอีกเด็ดขาด

แม้จะถูกกดดันจากพม่า แต่สถานการณ์ในบังคลาเทศก็ยิ่งยากจนกว่า และเป็นประเทศที่มีประชากรหนาแน่น พวกโรฮีนจาที่เกิดในพม่า เมื่อหลบหนีไปประเทศบังคลาเทศ ก็ไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นพลเมือง แม้จะเป็นคนเชื้อชาติเดียวกันและถือศาสนาอิสลามเหมือนกันก็ตาม มีโรฮีนจาจำนวนมากที่หนีไปบังคลาเทศ บังคลาเทศก็ไม่ให้เข้าประเทศ แต่จัดให้อยู่ในแค้มป์ผู้ลี้ภัยตามชายแดนซึ่งยากลำบากมาก และจะกลับเข้าพม่า พม่าก็ไม่ยอมให้กลับเช้ามา และทำทุกวิถีทางที่จะกำจัดคนพวกนี้ออกไปจากพม่า

ปัญหาจึงอยู่ตรงนี้ว่า คนโรฮีนจาจึงไม่เหมือนผู้ลี้ภัยกลุ่มอื่น และมีจำนวนมากเกือบสองล้านคน ที่อยู่ในความกดดันของพม่าอยู่ตลอดเวลา คนลี้ภัยหรือหนีภัยสงครามจากประเทศลาว เขมร เวียดนาม หรือพวกกะเหรียง หรือชนกลุ่มน้อยอื่น ที่เป็นผู้ลี้ภัยชั่วคราว เมื่อภัยนั้นพ้นไป ก็สามารถส่งกลับประเทศได้ เป็นการให้ที่พักพิงลี้ภัยชั่วคราว (แต่ก็เป็นภาระหนักมาก และอย่าไปหวังว่าประเทศอื่นจะเข้ามาช่วย แม้การรับพวกผู้อพยพไปประเทศที่สาม ก็ใช้เวลานานประมาณ 20 ปี โดยคัดเอาแต่คนหนุ่มสาวที่ไปเป็นกำลังแรงงานได้และมีความรู้ไป ทิ้งประชากรที่ด้อยคุณภาพไว้ให้ประเทศไทยรับเป็นภาระต่อมาจนทุกวันนี้) แต่ผู้ลี้ภัยโรฮีนจาจะเป็นผู้ลี้ภัยถาวร ไม่ว่าประเทศใดที่รับไว้ หมายความว่าต้องรับไว้ตลอดชีวิตตลอดจนลูกหลานที่จะเกิดตามมาในอนาคต ไม่มีทางที่จะส่งกลับไปได้ และ UNHCR ก็ไม่กล้าออกมาสนับสนุนเงินทุนเหมือนกรณีอื่น เพราะกรณีนี้หากมีการตั้งค่าย จะต้องเป็นค่ายถาวรไปไม่รู้ว่าจะจัดการส่งกลับต้นทางได้หรือไม่ (ดูเหมือนว่าจะไม่มีทางทำได้) และจะตั้งค่ายไปตลอดชีวิตจนถึงชั้นลูกหลานได้อย่างไร ใครจะรับผิดชอบเรื่องค่าใช้จ่าย ในที่สุดก็ต้องกดดันประเทศที่รับไว้ให้หาทางเลี้ยงคนพวกนี้ไปจนตายหรือยอมให้กลายเป็นพลเมือง

ด้วยเหตุนี้ ทั้งสามประเทศ คือ อินโดนีเซีย มาเลเซีย และไทย จึงไม่กล้าที่จะรับชาวโรฮีนจามาไว้ในประเทศ ที่เข้ามาแล้วก็ผลักดันกันไปด้วยวิธีการนอกระบบ ด้วยการส่งออกไปทางชายแดนพม่า แต่ทั้งสามประเทศไม่ยอมให้เข้ามาในน่านน้ำตัวเอง ได้แต่ส่งน้ำ ส่งอาหารและซ่อมเรือให้ แล้วผลักดันออกไปในเขตทะเลสากล หรือในน่านน้ำของต่างประเทศ เพราะไม่มีใครที่กล้ารับภาระที่ไม่รู้จบในขณะที่ประเทศเหล่านี้ยังมีปัญหาประชาชนที่ยากจนและเศรษฐกิจที่ย่ำแย่อยู่

ทางตะวันตกที่เคยเสียงแข็งเรื่องสิทธิมนุษยชน ก็ไม่กล้าเอ่ยปากมากนัก เพราะในยุโรปเอง อิตาลีก็ใช้วิธีกันเรือผู้อพยพไม่ให้เข้ามาในน่านน้ำ เพราะอิตาลีเองก็เจอปัญหาผู้อพยพจากอาฟริกาเข้ามาในอิตาลีจำนวนมาก และได้ร้องขอให้ชาติในยูโรช่วย แต่ก็ถูกทอดทิ้งให้รับภาระตามลำพัง

ออสเตรเลียที่มักเน้นด้านมนุษยธรรมสูง ก็เจอปัญหาผู้อพยพทางเรือเข้าออสเตรเลียมากมาย จนออสเตรเลียต้องใช้ทหารเรื่อกันไม่ให้เรือผู้อพยพเข้ามาในน่านน้ำ และใช้วิธีลากเรือผู้อพยพออกนอกเขตน่านน้ำของตนเช่นเดียวกัน หากผู้อพยพจมเรือ ก็จะเอาไปกักกันไว้ในเกาะคริสต์มาส ซึ่งออสเตรเลียถือว่าไม่ได้อยู่ในดินแดนของตน และสร้างค่ายอพยพให้คนเหล่านี้ไว้ และเมื่อไม่ถือว่าอยู่ในดินแดนของตน คนเหล่านี้จึงไม่ได้สิทธิในฐานะผู้ลี้ภัยตามอนุสัญญาว่าด้วยผู้ลี้ภัย (ที่ทั้งออสเตรเลียและอิตาลี เป็นภาคีอนุสัญญานี้ แต่ประเทศในอาเซียนทั้งหมดไม่มีใครกล้าเป็นภาคี เพราะอนุสัญญานี้ให้สิทธิผู้ลี้ภัยมากมาย และกำหนดให้รัฐบาลที่รับผู้ลี้ภัยไว้ต้องดูแลผู้ลี้ภัยดีกว่าที่ดูแลประชาชนของตัวเองเสียอีก)

ประเทศที่เคยทำตัวเป็นผู้ที่มีมนุษยธรรมสูงและชอบตำหนิประเทศอื่นว่าไม่ยอมรับผู้ลี้ภัย ในยุคที่เศรษฐกิจตกต่ำเช่นนี้ ก็ไม่กล้ามีปากเสียงออกมาอย่างเต็มที่ เพราะหากออกหน้ามาจะถูกสวนทันทีว่า ประเทศนั้นจะรับผิดชอบด้านการเงินไหม และจะรับคนพวกนี้ไปประเทศตัวเองไหม จะได้ส่งให้ทันที

UN ก็ไม่มีศักยภาพพอ เพราะมองเห็นแล้วว่าหากเข้าไปรับภาระเต็มๆ ด้วยตัว UN เอง ก็ต้องรับภาระทั้งหมด โดยเฉพาะด้านการเงิน ทั้งๆ ที UN ก็มีปัญหาด้านการเงินอยู่มากแล้ว จะหาเงินมาใช้แต่ละปีต้องรอประเทศผู้บริจาคซึ่งมีปัญหามากในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ถ้ามารับงานนี้เต็มตัว UN จะไม่มีเงินมาจ่าย ต้องตัดเนื้อตัวเอง และจะไปไม่รอดในที่สุด  และที่สำคัญUN เองก็ไม่มีปัญญาที่จะไปจัดการกับประเทศพม่าให้ลดการกดดันโรฮีนจา และให้รับพวกโรฮีนจากลับ หากพม่ายอมรับกลับ และอยู่ร่วมกันโดยไม่กดดันชาวโรฮีนจา ปัญหาคงจะน้อยไปกว่านี้มาก

อีกประเด็นหนึ่งที่ประเทศในแถบนี้ไม่กล้ารับโรฮีนจาไว้และดูแลตามมาตรฐานที่ UN กำหนด เพราะยังมีชาวโรฮีนจาอีกล้านกว่าคนที่รอดูอยู่ หากเห็นว่าได้รับการดูแลดี อีกล้านกว่าคน หรืออย่างน้อยหลายแสนคนพร้อมที่จะลุยแหลกเดินทางมาอย่างต่อเนื่อง คราวนี้พม่าก็หวานหมูเลยเพราะพม่าต้องการไล่ชาวโรฮิงยาออกนอกประเทศอยู่แล้ว

ปัญหาต่อไปคือคนกลุ่มนี้ คือพวกเหยื่อจากการค้ามนุษย์หรือไม่ คำตอบคือไม่ใช่ หลักๆ คือผู้ที่หลบหนีเข้าเมือง ที่ไปจ้างพวกขบวนการลักลอบพาคนเช้าเมืองให้พาเข้ามายังประเทศที่สาม ซึ่งชาวโรฮีนจาอยากไปมาเลเซียและอินโดนีเซียมากกว่าเนื่องจากเป็นประเทศมุสลิมด้วยกัน การจ้างพวกนี้พาเข้าเมืองโดยมีค่าจ้าง กรณีจึงไม่เป็นการค้ามนุษย์ แต่เป็นการลักลอบพาคนเข้าเมือง ตามข้อสัญญาและพิธีสารว่าด้วยการลักลอบพาคนเช้าเมืองของสหประชาชาติ (Smuggling of Migrants Protocol) เว้นแต่บางคนที่ถูกนำไปค้าประเวณีหรือไปบังคับใช้แรงงาน จึงจะเป็นเหยื่อจากการค้ามนุษย์ ซึ่งมีจำนวนน้อย แม้แต่การที่ถูกจับไปเรียกค่าไถ่ก็ไม่เข้าข่ายการเป็นเหยื่อในการค้ามนุษย์ แต่เป็นเหยื่ออาชญากรรมข้ามชาติ

จึงอยู่ที่ความร่วมมือของทั้งสามชาติหลัก คือ อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย ที่จะต้องร่วมมือกันกำจัดกลุ่มที่ร่วมเป็นเครือข่ายการลักลอบพาคนเข้าเมือง ซึ่งมีทั้ง คนพม่า คนโรฮีนจา คนไทย คนมาเลเซีย และคนอินโดนีเซียอย่างเด็ดขาด โดยใช้กฎหมายใหม่ของไทย คือ พระราชบัญญัติ ป้องกันและปราบปรามการมีส่วนร่วมในองค์กรอาชญากรรมข้ามชาติ อย่างเด็ดขาด เพราะคนพวกนี้เป็นต้นตอในการนำคนเหล้านี้ให้ลงทะเลข้ามมา และมาตกระกำลำบากอยู่ในเวลานี้ รัฐบาลต้องเอาจริงเอาจังในการปราบปรามและการกำจัดเจ้าหน้าที่ที่ทุจริต และเจ้าหน้าที่ต้องไม่เห็นแก่ได้ ต้องไม่รับเงิน และต้องจัดการปราบปรามอย่างจริงจัง ต้องกวาดล้างให้สิ้น เงินเล็กน้อยที่พวกนี้ได้มาจากการทุจริต แต่จะสร้างภาระให้ประเทศไทยไปชั่วลูกชั่วหลาน

วิเคราะห์แล้วก็เหนื่่อยแทนครับ กับรัฐบาลคนที่ต้องแก้ปัญหาเหล่านี้ เพราะเป็นปัญหาที่ยากมาก เป็นปัญหาที่ไม่มีทางออก และเป็นปัญหาที่อังกฤษทิ้งไว้ให้เมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว จริงๆ แล้วอังกฤษทิ้งปัญหาไว้ให้พม่าอีกหลายเรื่อง  

สรุปว่า น่ารำคาญมาก อังกฤษ อเมริกา และชาติตะวันตก

                พ่อแม่ของใครไม่ทราบ

 

ขอขอบคุณข้อมูลจาก เอเอสทีวี ผู้จัดการ

อรุณ ช้างขวัญยืน/เรียบเรียงและรายงาน

สำนักข่าว CNX NEWS เจาะข่าว ตรงใจคุณ